مدیرسایت 
همه کسانی که با زندگی و آثار زنده یاد دکتر مهدی حمیدی شیرازی شاعر بزرگ معاصر آشنا هستند و کتاب اشک معشوق او را خوانده اند یقینا نام ناهید افخم را در آن کتاب دیده اند و حین مرور آن سروده های نغز به حضور آن بانوی نظاره گر بر آن اشعار عاشقانه اندیشیده اند. زندگی کردن با شاعر تلخ کامی بزرگ و نام آور که دل در گرو عشق معشوق دیگری دارد، کار ساده ای نیست و از عهده ی هر کس بر نمی آید .
بانو ناهید افخم که در دیماه سال گذشته در پی سانحه سقوط از پله مواجه با صدمه مغزی شد و در کهن سالی دیده از دیدار این جهان پر آشوب فرو بست ،بانوی فاضل سخندان و سخن سنجی بود که اسوه ی مدارای همسری و از خود گذشتگی مادری شد .
نگارنده این سطور به لحاظ ارادت وافری که از سال‌های نوجوانی به دکتر مهدی حمیدی و سروده های شیوای آن وحید عرصه ادب دوران معاصر داشت ، دورادور بر احوالات شان آگاه بود و هر بار که به مناسبتی فرصت عرض ادب و احترام دست می داد ،انجام وظیفه می کرد . تا اینکه در نوروز امسال که طبق روال هرسال در صدد شادباش نوروزی برآمد ، از رخدادغم بار درگذشت آن بانوی بزرگوار آگاه شد .
ناهید افخم همسر باوفای دکتر مهدی حمیدی شیرازی و مادر بیمار دار نازنین حمیدی اسوه مدارای همسری و از خود گذشتگی مادرانه بود .
نمونه ی بارز بانوی بردبار ایرانی ، که در سنگر سترگ انسانیت مشعل فروزان مقاومت در برابر همه ناملایمات زندگی را در دست می گیرد و ایستادگی می کند . نجیبانه همه تبعات و رنج ها را به جان می خرد . تا همسر و مادری فدا کار باشد و رزم آوری ساکت و خموش و پیشتاز در نبردی مداوم و مستمر تا آخرین دقایق حیات سراسر افتخار .
یاد آن بانوی نبیل جلیل را گرامی می دارم و به روان پاک وی درود می فرستم .
منوچهر برومند ۶/ ۱/ ۱۴۰۱
باعرض تشکر بابت یاد نامه مادرم بانوناهیدحمیدی؛ به عرض می رسانم که خانم ناهیدحمیدی متولد فروردین ۱۳۰۶شمسی ،اوایل آبان ماه ۱۴۰۰،براثرسقوط ازچندپله درخیابان دچارضربه مغزی شدند وباآمبولانس به بیمارستان منتقل گردیدند،بدلیل خونریزی شدیدمغزی بلافاصله تحت عمل جراحی قرارگرفتند،حدود۳ ماه دربیمارستان ومنزل بستری بودندوسرانجام درهفدهم دیماه دارفانی راترک کردند.
پدرم دکترمهدی حمیدی، شاعرنامدار و مادرم زندگی پرفرازونشیبی داشتند،آثارادبی متعددی که از پدرم بجا مانده بدور از تعصب و نسبت پدر و پسری همگی ارزشمندوقابل ملاحظه و از زمره آثاری است که درگنجینه ادبی ایران زمین ماندگارخواهدبود.
ازجمله‌ء آن آثار سروده های از دل برآمده و دلنشین کتاب اشک معشوق است که در پیِ یک ماجرای عشقی قبل ازازدواج بامادرم سروده شده اگربخواهم توصیف ساده و مختصری ازپدرم ارائه دهم‌بایدبگویم که مردی دانش پژوه،صریح الهجه،به دورازتعارف ومعتقدبه آنچه می گفت بود.ضمن این که به شعرعشق می ورزید و بیشتر عمرش دراین زمینه سپری شدکه مستلزم روالی خاص وغیرمعمول درزندگی است. مهربان وخانواده دوست بود ولی درجای خودبسیارمحکم ومبارز.
چیزی خلاف شئونات خانواده ازوی ندیدم وعشقی هم که ذکرآن رفت واقعی وبی شائبه بود.البته برای مادرم کنارآمدن بااین تلاطم هادرزندگی زناشویی آسان نبود،لیکن ازعهده مشکلات وناملایمات برآمدوآنچه لازم بودانجام دادتااساس خانواده دچارگسستگی نشود.روح هر دو شاد و یادشان گرامی.شایداکنون بازهم درکناریکدیگرباشند.
هرکه باشی وزهرجابرسی
آخرین منزل هستی این است
نوشیارحمیدی