»  اشعار   »   بر اوجِ آسمانی البرز

بر اوجِ آسمانی البرز

مدیرسایت بازدید 2316

بر اوجِ آسمانی البرز

به یاد زنده یاد خسرو سیف

سروده منوچهر برومند سها
______
آری عقاب سالخوردهء رنجور

پر گشود.

از آسمان ساحت ایران گذر کنان

زی قلهء سپید ِ دماوند

ره سپرد.

بر اوج آسمانی البرز

بر نشست .

مهر آبه ء وطن در دور دست اوست

شاخاب پارس

آبی چو آسمان ، رخشنده همچو مهر، موّاج ، با شکوه

می آیدش به چشم.

می خواندش سرود.

آن دلنشین سرود سر افرازی وطن:

ایران کهن سرای کیان جاودانه است.

بنگاه دلنواز سرود و ترانه است .

می آیدش به گوش :

ایران کنام شیر و خانهء شیرویه ماندنی است.

شرح مقال بابک و یعقوب خواندنی است .

اسفار و مازیار و تهمتن نمردنی است .

می خواندش سروش :

ایران دو باره باز بر افلاک پر کشد.

از بادهء ظفر خُم و خُمخانه سر کشد.

خسرو به جشن آید و شیرین به بر کشد .

۲۴ / ۴/ ۱۴۰۰

منوچهر برومند
م ب سها


عصرنو – سروده بر اوجِ آسمانی البرز

ایران لیبرال- سروده بر اوج آسمانی البرز

ایران گلوبال- سروده بر اوج آسمانی البرز

دیدگاهتان را بنویسید